Dumie stojące szpiczaste uszy, silny pysk, inteligentne spojrzenie i imponująca wilcza sylwetka… Mowa, rzecz jasna, o owczarku niemieckim powszechnie nazywanym po prostu – wilczurem. Bowiem bliskie pokrewieństwo genetyczne z wilkiem widoczne jest już na pierwszy rzut oka. Owczarek niemiecki to pies o wielu zaletach. Pies tej rasy może dać właścicielowi i jego rodzinie wiele radości i satysfakcji, ale przyniesie też kilka wyzwań. Co warto wiedzieć o wilczurach? Dowiesz się z poniższego artykułu…
Jak to jest żyć z psem rasy owczarek niemiecki? – opis rasy w pigułce
Najważniejszym aspektem do rozważenia przy wyborze rasy jest zachowanie i charakter. Nie chodzi tylko o cechy psa, ale także właściciela. Zwierze jest bowiem nie tylko pasmem przyjemności dla opiekuna, ale też jego wiernym kompanem. Jeżeli pies będzie miał taką możliwość, najchętniej będzie towarzyszył Ci zawsze wtedy, gdy mu na to pozwolisz. A to masa czasu! Jeżeli już zdałeś sobie sprawę jak wiele wspólnie spędzonych godzin, dni i lat Was czeka, pewnie zgodzisz się, że kupno rasy o charakterze uzupełniającym Twoje własne usposobienie będzie najwłaściwszym wyborem. W dobranym duecie przyjemniej będzie żyć!
Owczarek niemiecki to pies lojalny i ponadprzeciętne inteligentny. Każdy jego ruch zdradza pierwotną pewność siebie i zdecydowanie w działaniu. Owczarki potrafią być czułe i opiekuńcze, a jednocześnie wspaniale spisują się jako czujne i nieustępliwe psy stróżujące. Wilczur z reguły jest posłuszny, ale także niezmiernie energiczny i uwielbia pracować pyskiem, co stwarza pewne ryzyko dla domowych sprzętów, zwłaszcza w wieku szczenięcym. Kiedy pies ten jest pozostawiony sam sobie, szybko dopada go nuda i wówczas potrafi wyrządzić w mieszkaniu masę bałaganu! Przyszły opiekun powinien potrzeby rasy potraktować bardzo poważnie i przemyśleć na jak długo pies będzie musiał zostawać w domu sam oraz jak wiele czasu pozostanie na spacer i zabawę. Owczarek niemiecki ma dużą potrzebę aktywności fizycznej i kontroli otoczenia. Bywa, że intensywnie oszczekuje przybyszy oraz czworonogi podczas spacerów. Nieumiejętna praca nad charakterem owczarka niemieckiego może zrodzić frustrację, a nawet agresję u psa. Czasami konieczne jest zasięgniecie pomocy behawiorysty. Pod okiem profesjonalisty niepodważalne zalety tej rasy mogą objawić się w pełnej krasie. Już od okresu szczenięcego owczarka trzeba socjalizować z innymi zwierzętami, dorosłymi i dziećmi, a także zaznajamiać z różnymi sytuacjami i odgłosami np. ruchem ulicznym, biciem dzwonów, wyciem syreny, krzykiem dzieci itp.
Wygląd i historia rasy owczarek niemiecki
W nomenklaturze ras publikowanej na oficjalnej stronie FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) owczarka niemieckiego można znaleźć pod nazwą Deutscher Schaferhund (w wolnym tłumaczeniu: niemiecki owca pies/pies do owiec). Jest to rasa, która początek swojej historii ma w Niemczech. Występuje w dwóch wariantach: owczarek niemiecki długowłosy (włos okrywowy długi i podszerstek) i odmiana krótkowłosy (szata podwójna). Jest to pies średnich rozmiarów (wysokość w kłębie 60-65 pies; 55-61 suk) o wadze pomiędzy 22-32 kilo w zależności od wymiarów i płci. Sylwetka mocna i prostokątna, pojemna klatka piersiowa, zad charakterystyczny, opadający. Przez przesadzone próby hodowców ciągłego obniżania zadu wzrosło ryzyko zachorowalności owczarków niemieckich na dysplazję (dysplazja łączy się z wieloma nieprawidłowościami w obrębie stawu najczęściej w obrębie biodrowym i łokciowym). Umaszczenie owczarków jest zróżnicowane; najczęściej spotykane typy umaszczenia to: czarny podpalać o rudym podpaleniu, czarny, płowy z czarnym, wątrobiany (brązowy) oraz szary. Pazur ciemny. Jako psy pasterskie owczarki niemieckie opisywane są jako psy pracujące, zaliczane do obronnych. Długość życia owczarków to średnio od 9-13 lat.
Historia rasy sięga lat 90′ XIX w., kiedy to rozszalała przestępczość w ówczesnych miastach środkowoeuropejskich skłoniła Niemców do poszukiwania psów odpowiednich do pracy dla wojska i policji. Twórca niemieckiego związku kynologicznego, którego celem było wyszukanie i hodowla wspomnianych psów, Max von Stephanitz, odnalazł wzorzec pierwszego owczarka niemieckiego na wystawie w Karlsruhe w 1899 roku. Hektor Linksrhein, bo tak się wabił, zaimponował mu wielkością, majestatycznością i wydolnością fizyczną, a także entuzjazmem do pracy i lojalnością wobec człowieka. Szybko stał się ulubieńcem i dumą Stephanitza, który nazwał go Horand von Grafrath. Hodowca wpisał go jako pierwszego na listę w księdze hodowlanej Deutscher Schaferhund. Osobnik posłużył do budowy rasy, którą w nieco zmienionej na przestrzeni czasu formie tak często spotkamy w Polsce i na świecie do dziś.
Pielęgnacja owczarka niemieckiego – podstawowe informacje
Pielęgnacja owczarka niemieckiego nie należy do skomplikowanych. Ogranicza się tylko do okazjonalnej kąpieli, skracania pazurów i czesania. Owczarki niemieckie długowłose rozczesywać powinno się raz na tydzień lub dwa, aby nie tworzyły się kołtuny. Do tego celu wygodnym narzędziem będzie metalowa szczotka bez kulek na końcach włosia. Osobniki krótkowłose nie wymagają regularnego czesania, ale warto robić to dosyć często w okresie linienia, które u wilczurów jest obfite.
Czym karmić psy dorosłe i szczeniaki?
Prawidłowo dobrana pod względem energetyczności, bogata w białko zwierzęce karma jest podstawą zdrowej diety każdego psa. Pies jest mięsożercą, który na przestrzeni wieków spędzonych u boku człowieka przystosował się do spożywania także innych niż mięsnych pokarmów. Należy jednak pamiętać o pierwotnej wilczej naturze każdego psa i zadbać o odpowiednie dla niej żywienie, a przy tym je starannie zbilansować. Przy szukaniu odpowiedniej karmy warto mieć na uwadze, że częstym alergenem zwłaszcza wśród ras pierwotnych jest mięso kurczaka. Wysoce nie wskazane jest, aby żywić psy wyłącznie pokarmem pochodzenia roślinnego.
Szczenię owczarka niemieckiego szybko przybiera na wadze. Zatem dla małych wilczurków charakterystyczny jest wilczy apetyt! Trzeba jednak karmić w ilościach rekomendowanych na etykietach dedykowanych szczeniętom karm. Częstotliwość karmienia szczeniąt jest większa niż w przypadku psów dorosłych, gdyż przy wysokim zapotrzebowaniu kalorycznym stosunkowo małe żołądki szczeniąt szybko się wypełniają i łatwo o przejedzenie.
Dobra hodowla – ile owczarek niemiecki powinien kosztować?
Mówi się, że nie warto przepłacać, jednak powiedzenie to ni jak ma się do zakupu psa z godnej zaufania hodowli. Decydując się na szczenie w podejrzanie niskiej cenie najprawdopodobniej skażesz się na szereg zmartwień i wydatków w przyszłości. Z pewnością więc zakup taki się nie opłaci! Ceny owczarków niemieckich wahają się od 3-5 tys. złotych. Jeżeli cena nie mieści się w tym przedziale (jest niższa), to niemal pewne jest, że zwierze nie pochodzi z bezpiecznego źródła. Niezarejestrowana hodowla jest działalnością nielegalną i nie podlega żadnej zewnętrznej kontroli. Pies hodowlany to pies z rodowodem, którego hodowca, aby móc rozmnożyć zwierzęta i je sprzedawać, musiał spełnić szereg krytycznych wymagań. Wszystkie te starania hodowców i stawiane im wymogi służą etycznemu, legalnemu, prawidłowemu i zdrowemu rozmnażaniu zwierząt. Kupując zwierzę z niepewnego źródła wspierasz nielegalne działalności osób, które mogą źle traktować zwierzęta oraz sprzedawać osobniki obciążone genetycznie lub chore. Zanim kupisz – sprawdź czy hodowla jest prowadzona przez osobę zarejestrowaną w Związku Kynologicznym.
Odmiana owczarka – którą wybrać?
Niewiele jest tak zróżnicowanych pod względem wyglądu ras psów, co owczarków niemieckich. To, co różni poszczególne odmiany rasy to sierść owczarków. Zarówno długa sierść jak i krótka mają swoje uroki i zalety. Pies krótkowłosy nie ma zakrytej sylwetki przez warstwy długich włosów. Można wówczas cieszyć oko pięknem postawy psa bez żadnych przeszkód. Jednak długa sierść dodaje poruszającej się sylwetce owczarka jeszcze więcej dynamizmu i sprężystości. Jeśli zaś chodzi o umaszczenie, to każde jest na swój sposób piękne, ale nie każde tak samo oryginalne. Dla urozmaicenia warto przyjrzeć się bliżej psom o rzadziej spotykanym kolorze sierści np. szarym, dwukolorowym czarnym z podpalanymi skarpetkami, złotym lub wątrobianym.
Na co opiekun wilczura musi się przygotować?
Na długie i intensywne spacery oraz częstą zabawę szarpakiem! Warto pochylić się nad opisem rasy i poznać opinie innych właścicieli tych szlachetnych, ale i nie łatwych psów. Wychowanie owczarka niemieckiego nie jest zadaniem dla każdego. Wymaga wielu poświęceń i ciągłego zdobywania wiedzy, w przypadku nowicjuszów. W ułożeniu wilczura nie ma wiele miejsca na błędy. Jeżeli pragniesz mieć czworonoga posłusznego, nieniszczącego przedmiotów i nierobiącego bałaganu, to ten efekt nie jest niemożliwym do uzyskania w przypadku omawianej rasy, ale nie zakładaj, że przyjdzie on sam z siebie i od razu. Wilczur to jedna z najpopularniejszych ras, a tak rzadko spotyka się przedstawicieli rasy, których właściciele są świadomi ich wychowania.
Jak nazwać psa rasy owczarek niemiecki?
Tak, jak podpowiada Ci serce! Ale przemyśl jeszcze, czy imię na pewno powinno brzmieć „Szarik”… Czterej Pancerni i Pies to kultowa komedia, której czworonożny bohater niewątpliwie dodał mnóstwo uroku, ale liczebność Szarików w Polsce już dawno przekroczyła dopuszczalne normy! Pamiętaj, że piękno tkwi w prostocie. Postaraj się wymyślić imię dwusylabowe z maksymalnie trzema spółgłoskami i przynajmniej dwoma samogłoskami. Wówczas będzie to imię, które Twój pies szybko nauczy się rozpoznawać i łatwo będzie mu na nie reagować za każdym razem. Pomyśl nad imieniem, które będzie dla Ciebie łatwe i miłe w wymowie, aby nie szukać potem niepotrzebnych zdrobnień i nie dezorientować psa.